Een weekend alleen op Texel, zondag

7 juli 2019 - Texel, Nederland

Dit is een vervolg op mijn eerdere blog.

De fiets en ik zelf zijn weer klaar om te gaan om 05:45. Na een korte nacht gaat het avontuur op Texel verder. Om 10:00 wil ik bij het bospaviljoen zijn want dan kan ik me inschrijven voor de zomercross. Ik heb nog ruim 4 uur om daar te komen en ik schat dat het ongeveer een uur fietsen is. Mijn fietsroute gaat langs natuurgebied de Slufter en aangezien ik meer dan genoeg tijd heb deze vroege ochtend stap ik af om te struinen door de wilde natuur die daar ligt. Wandelpaden zijn er niet, je mag er zelf wat van maken. Na een goed half uur ben ik weer terug bij mijn fiets en vervolg ik mijn weg. Ik zoek alvast de manege op waar ik vanmiddag wil zijn, dan kan dat niet meer fout gaan. Tussen knooppunt 70 en 71 vind ik de manege, in de buurt van knooppunt 71 had ik hem verwacht maar waar exact wist ik niet, nu weet ik dat wel. Dat geeft weer wat rust en overzicht, fijn. Ik fiets weer door in de richting van het bospaviljoen. Inmiddels is het 08:15 en dat vind ik een mooie tijd om even te stoppen voor ontbijt. Vergezeld door een aantal roodborstjes eet ik het laatste stuk brood en de laatste 2 bananen op die ik van huis had meegenomen. Het is een bosrijk gebied, dus misschien is het BOSpaviljoen hier niet heel ver vandaan. Ik geniet van de natuur maar betrap mezelf ook op wat negatieve gedachten over mijn vriendin. Ik ben teleurgesteld dat ze zo slecht te bereiken was gisteren en me niet goed heeft opgevangen op het eiland, samen met haar wadlopen was in eerste instantie de reden dat ik hier naar toe ben gekomen. Ik laat de gedachten snel gaan en besluit iets moois van deze dag te maken en daarna naar huis te gaan. 

IMG_20190707_110930IMG_20190707_114237IMG_20190707_114340IMG_20190707_115158

Bospaviljoen 't Turfveld, na een wandeling in het aangrenzende bos bestel ik een warme kop thee en nestel ik me in een fijne stoel bij de open haard. Het is heel fijn om even ergens binnen te zijn. Om 10:00 start de inschrijving maar ik zie nog niet veel activiteit of mensen. Wat ik wél zie, is een leeg stopcontact. Ik ben natuurlijk heel blij, want nu kan ik mijn telefoon opladen, wat betekent dat ik vandaag nog wat foto's kan maken. Lang leven mijn liefde voor hardlopen! Over hardlopen gesproken, het is inmiddels 10:20, ik heb me omgekleed en informeer bij de bediening waar ik me in kan schrijven. "De zomercrossen beginnen volgende week pas." zegt ze tegen me. Whoops. Ik vroeg haar of ik mijn spullen even kan laten liggen, dat is prima. Terwijl mijn telefoon vol loopt, loop ik een rondje van 4,3km (dat zou de afstand van de cross zijn) door het bos. Om 11:07 ben ik terug in de comfortabele stoel, met een verse kop thee. Ik heb even SMS contact met mijn (inmiddels ex?) vriendin, ze gaat vandaag naar huis omdat het haar allemaal zo zwaar valt. Ze wil me vandaag nog wel zien. Wanneer ik haar laat weten dat ik nog op Texel ben lijkt ze opeens geheel van gedachten te veranderen, als ik wil komen wil ze ook nog wel blijven en kunnen we samen eten etc. Ik laat haar weten dat ik vandaag nog even ga paardrijden en dan naar huis ga, maar geen behoefte heb om haar nog te zien, dat ik het jammer vind dat het zo is gegaan. Ik schut het contact even van me af, loop naar het uitkijkpunt van het bos om nog wat foto's te maken en ga dan naar mijn fiets om mijn weg te vervolgen. 

IMG_20190707_130957IMG_20190707_130944IMG_20190707_125748IMG_20190707_130147IMG_20190707_131643

De fietsroute naar de manege brengt me bij een heel leuke wandelroute. Wanneer ik stop om te lunchen (ik had gisteravond cashewnoten gehaald) valt mijn oog op een aanwijzing met oogjes en wanneer ik er op af loop zie ik een soort kunstwerk. Het is een kunstroute, het Sommeltjespad. Ik weet niet hoe lang de route is, het lijkt me een route die ook geschikt is voor kinderen dus ik schat in dat hij niet al te lang is en ik hem wel binnen de tijd kan lopen. Ik heb ongeveer 45 minuten voordat ik weer verder wil fietsen naar de manege. Er zijn veel grappige kunstwerken te zien, veel kunstwerken gemaakt van steen en hout. De moeite waard om te zien, grappig om dit zo spontaan tegen te komen! Er waren ook bomen beschilderd, dat was erg grappig. Voordat ik naar de manege fiets blader ik nog snel een boekje door dat ik op de boot heb meegenomen, oja de Fonteinsknol! Een uitkijktoren, die kan ik vanmiddag nog wel even opzoeken.

BomenIMG_20190707_130403IMG_20190707_130443IMG_20190707_130423IMG_20190707_130513

Dan is het zover, het moment dat ik zo spannend vind. Ik ben ruim op tijd. Over een half uur vertrekken we pas. De laatste keer dat ik op een paard heb gezeten was geloof ik in Duitsland, ook met een buitenrit. Wanneer was dat, 2015? Heb ik daarna nog gereden? Ik denk het niet... Ik meld me bij de balie, reken de rit af en mag een cap uitzoeken. Het paard waar ik op ga rijden heet Eveline, ik ga alvast even kennis maken met haar. Het valt me allemaal reuze mee. De paarden worden opgezadeld, dat scheelt al een hoop. En ook de rit stelt eigenlijk niet zoveel voor. Een paar keer draven en in galop, niets dat ik niet kan. De natuur om ons heen is prachtig. We zien een aantal kiekendieven (roofvogels), ze vliegen over het pad voor ons. Het is fijn om even wat aanspraak te hebben met mensen, je hebt toch wel erg weinig contact in zo'n weekend. Na de rit fiets ik weer naar het bos, nu naar een ander deel, namelijk het deel waar de Fonteinsknol staat. Even zoeken naar de exacte locatie (die was makkelijker te vinden dan de locatie van de camping xD) maar al snel had ik hem gevonden. De beenderen die ik op mijn slaapplek had gevonden heb ik achter gelaten in dit bos trouwens, ik heb er wel foto's van gemaakt (zie vorige blog). 

IMG_20190707_132756IMG_20190707_133730IMG_20190707_134206IMG_20190707_150223IMG_20190707_135025IMG_20190707_144623IMG_20190707_135323

De middag is om, ik heb veel gezien en gedaan. Een mooi moment om terug naar huis te gaan. Via het fietsroutenetwerk ga ik netjes de nummertjes af tot ik weer bij de fietsverhuur ben. Aan de straat in een dorpje staat een verkoopkast met wat streekproducten, als souvenir koop ik 2 zakjes 'Texelse heilige boontjes'. Bij de fietsverhuur puzzel ik al de spullen van mijn fietstas terug in mijn rugtas. Met de gedachte dat ik alles heb lever ik mijn fiets in en stap ik om 17:30 op de boot. Niet veel later gaat mijn telefoon, "Hallo met de fietsverhuur, je zit zeker al op de boot? We hebben een dagboek van je gevonden". Aii, en dat dagboek is toch best wel belangrijk voor me, daar schrijf ik bijna elke dag in. Ik heb gevraagd of ze hem op de post kunnen doen. Nou ben ik benieuwd of ze er zelf ook wat inschrijven haha. Terug in Den Helder ben ik opgelucht dat mijn motor er nog staat, met mijn helm er ook nog netjes aan, je weet maar nooit. Na een uur ben ik weer thuis. Flink koud door de wind dus meteen maar lekker onder de douche. Heerlijk om weer thuis te zijn. Dat comfort waardeer je dan opeens weer veel meer. Dat is zo vanzelfsprekend normaal. Ik ruim mijn spullen een beetje op en kijk een filmpje op de bank. Ik heb even de tijd nodig om bij te komen geloof ik, dat is okay. 

IMG_20190707_162203IMG_20190707_154413IMG_20190707_154613IMG_20190707_154628IMG_20190707_154304

De nacht thuis slaap ik bijzonder veel, bijna 10 uur zelfs (ik heb zo'n smartwatch die dat allemaal voor je bijhoudt, leuk joh). Vandaag doe ik nog even rustig aan, even bijkomen van dit weekend. Ik heb mijn kleren wel meteen gewassen, de kaart is onderweg naar mijn ouders. Oh en ook leuk, ik heb de route even uitgetekend waar ik allemaal heb gefietst, die heb ik op mijn slaapkamer deur gehangen, leuke herinnering aan dit spectaculaire avontuur!

IMG_20190707_212656IMG_20190708_131330

Foto’s

1 Reactie

  1. Dick:
    8 juli 2019
    Zeker een spectaculair weekend Sarah. Knap dat je er toch nog zo'n leuk weekend van hebt gemaakt. Zo zie je maar, je hebt niet veel nodig om he zelf te vermaken. Super :-)
    Leuk verhaal heb je er ook van gemaakt.