Een weekend alleen op Texel, zaterdag

Het is 08:00 als ik mijn slaapzak ietswat knullig vastmaak aan mijn motor. Een dik hangslot hangt er omheen, zodat ik straks in Den Helder mijn helm vast kan maken aan de motor. Ik heb nog een rugtas bij met enkele spulletjes: een bikini, handdoek, hardloopkleren, een pyama, mijn dagboek, een extra notitieboekje, zonnebrandcrème (die sloeg echt nergens op trouwens) en wat eten (een volkorenbrood en 4 bananen). Nog nooit ben ik zo slecht voorbereid een nacht van huis gegaan. Ik heb het niet over de spullen die ik heb meegenomen. Plannen, afspraken, daar heb ik het over. Ik slaap vannacht bij een nog vrij nieuwe vriendin, ik heb haar nog niet heel vaak gezien. Ze heeft me uitgenodigd om te komen wadlopen, ze is namelijk sinds kort wadloopgids op Texel en ik kan bij haar op de camping slapen: bij haar in de tent, hartstikke gezellig! Wanneer we gaan wadlopen? Geen idee? Op welke camping ze staat? Geen idee, ik heb wel een GPS-coördinaat gekregen, het lijkt wel geocaching. Ik laat het weekend niet geheel door mijn nieuwe vriendin sturen, ik heb zelf een fiets gehuurd, ze wilde me wel ophalen bij de boot (geen idee hoe laat) met de fiets. Ook heb ik zondagmiddag om 14:00 een bosrit afgesproken bij een manege. Spannend want ik heb al zeker 2 jaar niet meer gereden. 

Om 09:30 ruil ik de vrijheid van de motor in voor de vrijheid van het eiland. Enorm spannend, ik voel me toch wel erg op mezelf aangewezen dit weekend. Is dit de beproeving van mijn mindtraining de afgelopen weken? Op Texel kan ik zo naar mijn fiets. Na 4 knooppunten fiets mis ik een bordje en kom ik perrongeluk bij het strand uit. Daar er een aantal gespierde mannen in rode zwembroekjes de kust bewaken durf ik een duik te nemen in de Noordzee. Er staan flink wat golven, de zee in komen gaat niet vanzelf. De woeste golven duwen me steeds terug, wanneer ik een bepaald punt voorbij ben lijken ze me niet meer te kunnen overspoelen en kan ik heerlijk dobberen. Na de frisse duik begint het flink te regenen, ik zoek dekking in een strandtent. Buienradar laat me weten dat het voorlopig geen mooier weer zal worden. Van mijn vriendin krijg ik nog geen teken van leven, het GPS-coördinaat ligt aan de andere kant van het eiland. Het lijkt me leuk de schapenboerderij te bezoeken in Den Burg, daar heb ik nog wel tijd voor want het is pas net na 12'en. 

In een skatepark onderweg stop ik even om te lunchen en om 14:02 arriveer ik bij de schapenboerderij. Op de schapenboerderij is een demonstratie schapendrijven, door de boer en zijn working kelpie's. Er is ook een demonstratie schapen scheren, die ik liever niet zie. Schapen zijn door de mens gefokt zodat ze moeten worden geschoren, zo hoort het niet en ik voel me daar dan ook niet echt lekker bij. Het hele bezoek aan de boerderij voelt ook wel een beetje dubbel. In de stal zijn lammetjes en kippen te zien en te knuffelen. Na het bezoek aan de boerderij ben ik een beetje moe aan het worden, het is tijd om richting de camping te gaan. Ik heb nog geen bericht van mijn vriendin, dus stuur er nog maar een naar haar en fiets ik richting Cocksdorp. Onderweg stop ik nogmaals om wat te eten en bel ik even met haar. Ze vertelt me dat ze van plan is te gaan wandelen met de groep van de wadloopvereniging in natuurgebied de slufter en dat ik wel mee kan. Als ik vraag hoe laat, weet ze dat niet. Wel weet ze dat er de morgenochtend om 06:00 een wadlooptocht is, en dat ik waarschijnlijk wel mee kan. Ik zeg haar dat ik verwacht met ongeveer 45 minuten bij de camping te zijn. We houden contact zegt ze. In Cocksdorp kan ik echter geen camping vinden, mijn vriendin krijg ik niet meer te pakken en uiteindelijk is de batterij van mijn telefoon leeg. Uh oh. 

De avond nadert, ik zie op een flyer in het dorp dat er morgenochtend een hardloopcross is bij een bospaviljoen. Ik schrijf de informatie op. Dan schiet me te binnen dat ik vooraf op de computer een hardlooproute vanaf de camping had gezocht, en dat die langs de vuurtoren ging. Ik besluit dus naar de vuurtoren te gaan, misschien kom ik dan namelijk de camping tegen! Leuk idee, helaas niet succesvol. Een fietspad terug naar Cocksdorp brengt me wél op een camping. Ik zie allemaal tenten dus loop het terrein op, in de hoop mijn vriendin ergens te zien struim ik de camping af maar wanneer ik uiteindelijk ergens 'Landall' zie staan geef ik de moed op. Ze zullen vast niet op een Landall camping zitten. Ik ga nog even terug naar het dorp, om wat te eten, drinken en een mooie kaart voor mijn ouders te kopen bij de supermarkt en zoek dan een plek op in het bos om zelf te overnachten. 

Een matje had ik niet bij, echt alleen een slaapzak. Ook geen kussen (ik heb mijn handdoek onder mijn hoofd gelegd). Dus echt ideaal is het niet. Ook best wel eng, zo in een bos. Het is nog licht, dus ik besluit eerst nog even te wandelen om de tijd te doden. Zo laat mogelijk ga ik ergens de struiken in, en zoek ik in een beschut gebied een toch nog enigszins okay plekje op. Ik schrijf nog even in mijn dagboek, hang mijn zwemkleren en handdoek te drogen en zie dat er hier botten liggen. Ja. Botten. Schedels van vogels. Ik heb ze meegenomen, om er later foto's van te kunnen maken.

Met mijn rug tegen een boom zat ik te schrijven terwijl er een egel op zo'n 50 meter afstand langs loopt. Gewoon een wilde egel. Heel bijzonder. Even later komt hij nog eens, alsof hij niet door heeft dat ik er ook ben komt hij steeds dichterbij, tot wel een meter of 5 van me af. Ik denk dat hij wel een kwartier bij me in de buurt is geweest. Wanneer het dan eindelijk donker begint te worden, rond kwart voor 11, leg ik mijn slaapzak neer en trek ik mijn pyjama aan. Gelukkig is mijn slaapzak heel warm, want het is erg koud buiten. Er zitten ook veel muggen, elk half uur word ik wel even wakker door het gezoem rond mijn oor, ondanks dat ik de slaapzak helemaal over mijn hoofd heb getrokken. Om half 5 word ik weer wakker, licht. Ik blijf nog een half uurtje liggen en dan begin ik aan de dag. Hoe die is verlopen, schrijf ik in mijn volgende blog.